Als de zorg de relatie tussen broers en zussen belast

Toen mijn moeder ziek werd, had mijn broer en ik een hechte relatie. Maar een ruzie over de keuze van haar revalidatiekliniek was de druppel die de emmer deed overlopen. De laatste woorden van mijn broer voor de ziekenhuiskamer van onze moeder waren: 'Je komt hier naar mijn stad en denkt dat je alles weet!'

Daarna sprak hij niet meer met mij. Lange tijd beperkte onze communicatie zich tot formele e-mails. Nog steeds erger ik me aan dit onnodige drama. Wat een kwaad bloed!

Gecompliceerde emoties bij het verzorgen van ouders

Helaas heb ik gezien dat veel vrienden en familieleden ook ruzie hebben gekregen met hun broers en zussen. De zorg kan enorme wrijving veroorzaken. (Natuurlijk kan het ook families dichter bij elkaar brengen.)

Dit kan leiden tot wrok ('Waarom moet ik alles doen?', 'Wat zit er voor mij in?'), schuldgevoelens ('Ik doe niet genoeg of verwaarloos mijn eigen gezin'), kwetsingen ('Ik word buitengesloten of bekritiseerd om mijn zorgmethode') of zelfs openlijke geschillen.

Het verzorgen van ouders kan broers en zussen snel terugbrengen naar oude familiepatronen: bijvoorbeeld 'de egoïst', 'de controlfreak', 'de vrek', 'de betweter' of 'de favoriet'.

Het is geestelijk en lichamelijk uitputtend om een ouder te zien aftakelen. De emoties lopen hoog op, vooral in families die niet gewend zijn samen te werken of vanaf het begin al niet hecht zijn.

Veel redenen voor onenigheid tussen broers en zussen

Bij de zorg zijn er talloze mogelijkheden voor conflicten en ongenoegen! De zes belangrijkste gebieden van ruzies tussen broers en zussen omvatten:

1. Verantwoordelijkheden.Wie besteedt hoeveel tijd aan de ouders, inclusief bezoeken, en wie niet? Oneensheid ontstaat ook bij ongelijke verdeling van het werk of de verwachting dat een ander familielid de situatie 'oplost'. In mijn ervaring nemen vaak dochters de meeste verantwoordelijkheid op zich, ongeacht hun woonplaats. Gevoelens van overbelasting, gebrek aan steun en gebrek aan erkenning. Of omgekeerd, het gevoel buitengesloten te zijn.

2. Woon- en verblijfssituatie.Is de woonsituatie van de ouders praktisch en veilig? Zijn er te veel trappen? Hebben ze een ondersteuningssysteem in de buurt? Moeten ze thuis blijven of verhuizen, en zo ja, naar waar? Moeten ze bij een kind of in de buurt daarvan wonen, in een seniorenresidentie of elders?

3. Medische beslissingen, inclusief het levenseinde.Wie neemt ze als de ouders het niet kunnen? Moet er een tweede mening worden gevraagd?

4. Onafhankelijkheid.Wat kunnen ze veilig alleen doen en wat niet? Bijvoorbeeld, moeten ze nog autorijden of alleen wonen?

5. Geld.Hoe wordt het uitgegeven, en wie draagt bij (of niet) als er behoefte is? Als een ouder niet meer in staat is om zijn financiën te beheren, welke broer of zus neemt dat dan over? Zijn ze transparant en betrouwbaar? Krijgt het ene kind meer dan het andere?

6. Bezittingen en eigendommen.Wie krijgt wat na het overlijden van de ouders? Wat als twee of meer broers en zussen hetzelfde kunstwerk of meubelstuk willen?

Zijn een van deze punten op u van toepassing? Zo ja, dan is het gemakkelijk om zowel boos als gekwetst te raken. Maar voordat u reageert, probeer deze tips die ik heb geleerd uit persoonlijke familieconflicten:

Denk aan de impact op anderen. Toen mijn moeder in revalidatie was, zei ze tegen me: 'Ik heb misschien een beroerte gehad, maar ik weet dat ik jullie beiden nooit samen in dezelfde kamer zie. Dat maakt me zo verdrietig.'

Mijn kinderen en die van hem wisten ook dat mijn broer en ik niet op goede voet stonden. Dat was gênant voor hen. De gevolgen van onbegrip treffen meer mensen dan alleen de twee of meer van jullie die het niet eens zijn.

Vind de beste manier om te communiceren en bij te dragen voor iedereen.

Wat werkt het beste voor uw familie - Zoom, FaceTime, WhatsApp, een familiewebsite, e-mail, telefoon of een app voor het coördineren van de zorg, om taken over te nemen en updates te ontvangen (Fabel Care, CaringBridge, Lotsa Helping Hands)?

Vraag alle broers en zussen hoe ze willen helpen.

Is het bestellen van boodschappen voor levering, wekelijkse uitstapjes met vader, het betalen van hun rekeningen online, vaker bezoeken, coördinatie met artsen, het schrijven van een cheque voor een huishoudelijke hulp of het dekken van zorgkosten? U kunt besluiten om niet mee te doen, maar in ieder geval weten ze dat het wordt verwacht.

Denk na over de redenen voor onenigheid. Gaat het echt alleen om uw ouders?

Zouden de meningsverschillen oude wrok, de behoefte om gelijk te hebben, of de ego's van mensen kunnen betreffen? Zijn er verdiensten in de standpunten van uw broers en zussen? Zou u het ergens over eens kunnen worden?

Draagt u bij aan het probleem? Is er een manier om de situatie te de-escaleren?

Als uw zus zich bijvoorbeeld uitgebuit voelt, kunt u haar laten weten dat u haar waardeert? Is een 'autoritaire' broer zich er überhaupt van bewust dat u meer wilt doen of mee wilt praten?

Luister! Tenzij het gaat om gezondheid, veiligheid of cognitieve problemen, wat willen uw ouders? Het gaat hier niet om u! Als het gesprek met broers en zussen verhit raakt, neem dan een pauze voordat het lelijk wordt.

Nog steeds ruzie? Overweeg een bemiddelaar, zoals een geestelijke, een familietherapeut, een vriend of een bemiddelaar voor ouderen.

Richt u op het heden. Toen ik van streek was door het gedrag van mijn broer, gaf een maatschappelijk werker in het hospice me een goed advies: Richt u op uw missie om ervoor te zorgen dat mijn moeder zich geliefd voelt. Ze zei dat ik de soort relatie die ik met mijn broer wilde, op een later tijdstip kon verduidelijken.

Accepteer de realiteit. Als uw broer of zus gemeen, onwetend of misschien zelfs een idioot is, zal dat misschien niet veranderen. Ik herinnerde mezelf er steeds aan 'te handelen op een manier waar ik geen spijt van heb na de dood van mama.'

Betreut.de over de verdeling onder broers en zussen